I am lucky!
Door: Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
03 Maart 2012 | Filipijnen, Puerto Princesa City
Tot afgelopen maandag ben ik nog bij de familie in Bohol gebleven. Ik ben nog mee gegaan naar de verjaardag van de lola van Nic, waar ik weer een groot deel van zijn familie heb gezien die ik ook op zijn verjaardag heb gezien, en hebben we nog allerlei ‘alledaagse’ dingen gedaan. Zo blijkt Nic voor extra inkomsten varkens te kopen, die door iemand te laten roosteren en vervolgens het varken dan weer te bezorgen bij mensen die er een besteld hebben voor een verjaardagfeest. Omdat er een bestelling was, zijn we dus een varken gaan kopen, al mocht ik niet mee naar binnen omdat de prijs omhoog gaat als er een buitenlander in beeld is. Ik bleef dus in de multicab wachten. :) Een paar minuten later werd er echter een luid gillend varken in een zak in de multicab gezet, waarna we weer op pad gingen. Aangezien ik altijd achterin de multicab zit of sta zat ik dus samen met dat varken... (zie foto’s) En hoewel ik niet echt snel van de leg ben, was ik blij dat het ritje door de stad voorbij was aangezien dat gillende en schuimbekkende varken bij elke bocht en hobbel door de hele multicab en dus ook vaak tegen mijn benen gleed.
Verder heb ik nog mijn visum verlengd. In Nederland had ik een visum van 59 dagen aangevraagd en gekregen, maar omdat ik langer in de Filippijnen blijf en het visum dus verliep, moest ik het nog verlengen met een maand. Op zich is dat niet zo erg, maar het bedrag wat ze er voor vroegen deed mijn wenkbrauwen omhoog gaan. In totaal heb ik zo’n 7000 pesos (ongeveer €130,-) neer moeten leggen! Zo’n duur visum heb ik nog in geen een land gehad! Maarja, als je voor een ‘express lane’ (snelle rij) moet betalen terwijl er geen rij is en als een dure immigratiekaart moet kopen als je langer dan 59 dagen in de Filippijnen blijft gaat het snel. De talloze kopietjes die ik moest laten maken deden de kosten trouwens ook omhoog gaan, maarja dat kon er ook nog wel bij. Gelukkig was ik wel zo slim om de pasfoto’s die ik over had van het aanvragen van mijn paspoort mee te nemen zodat ik die niet hoefde te laten maken. Dat scheelde weer een paar pesos. ;)
Die immigratiekaart moet je trouwens persoonlijk ophalen bij het immigratiebureau waar je het hebt aangevraagd (en je hebt het nodig om het land te verlaten) en omdat het 2 tot 3 weken duurt voordat die kaart klaar is, moet ik daarom binnenkort weer terug naar Bohol! Hoe hard ik ook mijn best doe om meer van de Filippijnen te zien, het lijkt wel of ‘iets’ me liever bij die familie wil laten blijven, haha. ;)
Vorige week zaterdag hebben we ook nog samen met vrienden een boot gehuurd en zijn we vroeg de zee op gegaan om dolfijnen te spotten, te snorkelen bij Balicasag Island en Virgin Island te bekijken. Hoewel het niet 100% zeker is dat je dolfijnen te zien krijgt, hadden we geluk! Het bleek alleen super lastig om goede foto’s te maken omdat ze niet heel dicht bij de boot zwommen en er nogal veel andere boten in de weg zaten. Helaas, maar ik heb ze in ieder geval gezien. Verder zijn we dus naar Balicasag Island gevaren waar we samen met, voor mijn gevoel, 200 andere Filippijnse toeristen hebben gesnorkeld en hebben geluncht (heerlijke net gevangen vis!). Het laatste eiland wat we aan deden was Virgin Island, wat eigenlijk meer een zandbank van wit zand in de zee is. ‘s Avonds hebben we ons getrakteerd op een overheerlijke massage.
Afgelopen maandag ben ik dus naar het eiland Cebu gegaan om daar de bus en boot te nemen naar Malapascua Island, een klein eiland met ongeveer 1000 bewoners en zonder wegen, maar wel met super mooie duikplekken. Levie Anne en Nic hebben me bij de veerboot naar Cebu City aan de oostkust van Bohol afgezet en hoewel we hadden afgesproken om 8.00 uur ’s morgens te vertrekken, was ik zeker niet ontevreden dat we om 9.30 uur thuis weg gingen (ofwel 8.00 uur Filippino tijd). Door het ‘late’ vertrek haalde ik echter de laatste ‘banka’ (kleine Filippijnse boot) naar Malapascua niet meer, maarja. De volgende morgen dus maar de eerste 'banka' van de dag genomen om na 45 minuten varen met mijn backpack op mijn rug uit de boot te stappen en het witte strand van het paradijselijke Malapascua op te lopen. :)
Op Malapascua heb ik de eerste dag niet veel gedaan behalve een paar klusjes (zoals mijn was afgeven voor ‘laundry service’ en mijn bikini in laten nemen omdat die zo uitgelubberd is van al het zwemmen), het zoeken van een duikwinkel en natuurlijk de zoveelste overheerlijke massage op het strand. De volgende 2 dagen heb ik 4 keer gedoken: eerst 2 losse duiken en de volgende dag een hele dag op de boot met 2 duiken. Super mooi en spannend, want heb onder andere 6 haaien (whitetip sharks) gezien! Was verder zo druk aan het genieten dat ik eigenlijk niet echt foto’s heb gemaakt op Malapascua...
Toen ik op een ochtend tijdens het ontbijt met de Australische Chris (39 jaar) aan de praat raakte, bood hij me al snel een lift aan terug naar Cebu City omdat hij net als ik vandaag een vlucht in Cebu City moest halen en we dus dezelfde dag vertrokken. Hij had namelijk via het resort waar hij verbleef een boot en auto geregeld waar ik dus ook mee mee kon. Daar zeg ik geen nee tegen! :) In de auto naar Cebu City vroeg hij of ik het zag zitten om ook in de kamer die hij had gereserveerd te overnachten en omdat dat hotel op 2 minuten lopen van het vliegveld was, leek me dat een goed plan. Wist ik veel dat ik in een super duur hotel met zwembad, spa, een paar restaurants, sportschool en casino terecht zou komen! Stond ik daar in mijn vieze korte broek en mijn stinkende zweetshirt! Maarja, gelukkig is Chris ook lekker nuchter en had hij had ook maar 1 stel goede kleding bij zich voor in dat hotel en in het vliegtuig terug naar huis. We hebben er tijdens de lunch in de lobby (omdat we moesten wachten op onze kamer) dus maar smakelijk om gelachen dat we een beetje ‘underdressed’ waren. Na de lunch bleek dat onze kamer nog niet klaar was en dat we dus een ‘upgrade’ kregen omdat we anders te lang moesten wachten. In plaats van een ‘gewone’ suite hadden we nu ineens een ‘executive’ suite met woonkamer met een oppervlakte groter dan mijn hele huis! Eenmaal in onze kamer heb ik een heerlijke warme douche genomen (ik douche al 2 maanden met koud water!) en een jurkje aangetrokken die al 2 maanden ongebruikt in mijn tas zit omdat eigenlijk alleen maar korte broeken en T-shirts draag omdat dat handiger is. Vervolgens ben ik naar de spa gegaan voor een gezichtsbehandeling en een pedicure. Chris vond het daarna tijd om een kijkje te nemen in het casino en hoewel het van mij niet echt hoefde stond hij er op dat ik met 500 van de 1000 pesos (500 pesos is ongeveer €10,-) die hij had omgewisseld zou gokken. Hij was al na 3 minuten door zijn fiches heen, maar ik ging als een dolle bij de roulettetafel! Binnen de kortste keren had ik 8000 pesos (ongeveer €160 euro) bij elkaar gegokt door een paar keer het juiste nummer te kiezen! Die croupier bleef dus maar zeggen: ‘you are lucky, you are lucky’! En inderdaad, ik vind ook dat ik geluk heb... Ik voelde niet alleen dat ik geluk had daar aan die roulettetafel, maar al tijdens mijn hele reis: ik zie zoveel mooie dingen, maak zoveel leuks mee en er komen zulke aardige mensen op mijn pad, dat is haast niet te bevatten! Om te vieren dat ik zoveel had gewonnen hebben we 'roomservice' besteld en hebben we lekker met een bord op schoot voor de tv gegeten. :) Daarna zijn we vroeg gaan slapen, want Chris moest er om 4.00 uur al uit om zijn vlucht te halen en ik ben vaak nog dagen gaar nadat ik heb gedoken. Ik ben overigens pas na van het zeer uitgebreide ontbijtbuffet naar het vliegveld gelopen. :)
En nu zit ik dus na een vlucht van 1,5 uur op het eiland Palawan!
Liefs Jolanda
ps. Het geld wat ik in het casino heb gewonnen heb ik overigens aan Chris gegeven... Hij heeft namelijk voor alles betaald! :)
Verder heb ik nog mijn visum verlengd. In Nederland had ik een visum van 59 dagen aangevraagd en gekregen, maar omdat ik langer in de Filippijnen blijf en het visum dus verliep, moest ik het nog verlengen met een maand. Op zich is dat niet zo erg, maar het bedrag wat ze er voor vroegen deed mijn wenkbrauwen omhoog gaan. In totaal heb ik zo’n 7000 pesos (ongeveer €130,-) neer moeten leggen! Zo’n duur visum heb ik nog in geen een land gehad! Maarja, als je voor een ‘express lane’ (snelle rij) moet betalen terwijl er geen rij is en als een dure immigratiekaart moet kopen als je langer dan 59 dagen in de Filippijnen blijft gaat het snel. De talloze kopietjes die ik moest laten maken deden de kosten trouwens ook omhoog gaan, maarja dat kon er ook nog wel bij. Gelukkig was ik wel zo slim om de pasfoto’s die ik over had van het aanvragen van mijn paspoort mee te nemen zodat ik die niet hoefde te laten maken. Dat scheelde weer een paar pesos. ;)
Die immigratiekaart moet je trouwens persoonlijk ophalen bij het immigratiebureau waar je het hebt aangevraagd (en je hebt het nodig om het land te verlaten) en omdat het 2 tot 3 weken duurt voordat die kaart klaar is, moet ik daarom binnenkort weer terug naar Bohol! Hoe hard ik ook mijn best doe om meer van de Filippijnen te zien, het lijkt wel of ‘iets’ me liever bij die familie wil laten blijven, haha. ;)
Vorige week zaterdag hebben we ook nog samen met vrienden een boot gehuurd en zijn we vroeg de zee op gegaan om dolfijnen te spotten, te snorkelen bij Balicasag Island en Virgin Island te bekijken. Hoewel het niet 100% zeker is dat je dolfijnen te zien krijgt, hadden we geluk! Het bleek alleen super lastig om goede foto’s te maken omdat ze niet heel dicht bij de boot zwommen en er nogal veel andere boten in de weg zaten. Helaas, maar ik heb ze in ieder geval gezien. Verder zijn we dus naar Balicasag Island gevaren waar we samen met, voor mijn gevoel, 200 andere Filippijnse toeristen hebben gesnorkeld en hebben geluncht (heerlijke net gevangen vis!). Het laatste eiland wat we aan deden was Virgin Island, wat eigenlijk meer een zandbank van wit zand in de zee is. ‘s Avonds hebben we ons getrakteerd op een overheerlijke massage.
Afgelopen maandag ben ik dus naar het eiland Cebu gegaan om daar de bus en boot te nemen naar Malapascua Island, een klein eiland met ongeveer 1000 bewoners en zonder wegen, maar wel met super mooie duikplekken. Levie Anne en Nic hebben me bij de veerboot naar Cebu City aan de oostkust van Bohol afgezet en hoewel we hadden afgesproken om 8.00 uur ’s morgens te vertrekken, was ik zeker niet ontevreden dat we om 9.30 uur thuis weg gingen (ofwel 8.00 uur Filippino tijd). Door het ‘late’ vertrek haalde ik echter de laatste ‘banka’ (kleine Filippijnse boot) naar Malapascua niet meer, maarja. De volgende morgen dus maar de eerste 'banka' van de dag genomen om na 45 minuten varen met mijn backpack op mijn rug uit de boot te stappen en het witte strand van het paradijselijke Malapascua op te lopen. :)
Op Malapascua heb ik de eerste dag niet veel gedaan behalve een paar klusjes (zoals mijn was afgeven voor ‘laundry service’ en mijn bikini in laten nemen omdat die zo uitgelubberd is van al het zwemmen), het zoeken van een duikwinkel en natuurlijk de zoveelste overheerlijke massage op het strand. De volgende 2 dagen heb ik 4 keer gedoken: eerst 2 losse duiken en de volgende dag een hele dag op de boot met 2 duiken. Super mooi en spannend, want heb onder andere 6 haaien (whitetip sharks) gezien! Was verder zo druk aan het genieten dat ik eigenlijk niet echt foto’s heb gemaakt op Malapascua...
Toen ik op een ochtend tijdens het ontbijt met de Australische Chris (39 jaar) aan de praat raakte, bood hij me al snel een lift aan terug naar Cebu City omdat hij net als ik vandaag een vlucht in Cebu City moest halen en we dus dezelfde dag vertrokken. Hij had namelijk via het resort waar hij verbleef een boot en auto geregeld waar ik dus ook mee mee kon. Daar zeg ik geen nee tegen! :) In de auto naar Cebu City vroeg hij of ik het zag zitten om ook in de kamer die hij had gereserveerd te overnachten en omdat dat hotel op 2 minuten lopen van het vliegveld was, leek me dat een goed plan. Wist ik veel dat ik in een super duur hotel met zwembad, spa, een paar restaurants, sportschool en casino terecht zou komen! Stond ik daar in mijn vieze korte broek en mijn stinkende zweetshirt! Maarja, gelukkig is Chris ook lekker nuchter en had hij had ook maar 1 stel goede kleding bij zich voor in dat hotel en in het vliegtuig terug naar huis. We hebben er tijdens de lunch in de lobby (omdat we moesten wachten op onze kamer) dus maar smakelijk om gelachen dat we een beetje ‘underdressed’ waren. Na de lunch bleek dat onze kamer nog niet klaar was en dat we dus een ‘upgrade’ kregen omdat we anders te lang moesten wachten. In plaats van een ‘gewone’ suite hadden we nu ineens een ‘executive’ suite met woonkamer met een oppervlakte groter dan mijn hele huis! Eenmaal in onze kamer heb ik een heerlijke warme douche genomen (ik douche al 2 maanden met koud water!) en een jurkje aangetrokken die al 2 maanden ongebruikt in mijn tas zit omdat eigenlijk alleen maar korte broeken en T-shirts draag omdat dat handiger is. Vervolgens ben ik naar de spa gegaan voor een gezichtsbehandeling en een pedicure. Chris vond het daarna tijd om een kijkje te nemen in het casino en hoewel het van mij niet echt hoefde stond hij er op dat ik met 500 van de 1000 pesos (500 pesos is ongeveer €10,-) die hij had omgewisseld zou gokken. Hij was al na 3 minuten door zijn fiches heen, maar ik ging als een dolle bij de roulettetafel! Binnen de kortste keren had ik 8000 pesos (ongeveer €160 euro) bij elkaar gegokt door een paar keer het juiste nummer te kiezen! Die croupier bleef dus maar zeggen: ‘you are lucky, you are lucky’! En inderdaad, ik vind ook dat ik geluk heb... Ik voelde niet alleen dat ik geluk had daar aan die roulettetafel, maar al tijdens mijn hele reis: ik zie zoveel mooie dingen, maak zoveel leuks mee en er komen zulke aardige mensen op mijn pad, dat is haast niet te bevatten! Om te vieren dat ik zoveel had gewonnen hebben we 'roomservice' besteld en hebben we lekker met een bord op schoot voor de tv gegeten. :) Daarna zijn we vroeg gaan slapen, want Chris moest er om 4.00 uur al uit om zijn vlucht te halen en ik ben vaak nog dagen gaar nadat ik heb gedoken. Ik ben overigens pas na van het zeer uitgebreide ontbijtbuffet naar het vliegveld gelopen. :)
En nu zit ik dus na een vlucht van 1,5 uur op het eiland Palawan!
Liefs Jolanda
ps. Het geld wat ik in het casino heb gewonnen heb ik overigens aan Chris gegeven... Hij heeft namelijk voor alles betaald! :)
-
03 Maart 2012 - 08:50
Ilse DG:
Ha Jolanda,
Heerlijk hè zo'n luxe kamer als je al een tijdje op de primitieve tour bent. Vel plezier verder met duiken, reizen en gokken (?). -
03 Maart 2012 - 10:29
Ank De Paus:
ha jolanda wij hebben zo gelachen. Inderdaad varkens kweeken ( of dat mogelijk is) is een goede bussiness. Margaret is doing the same. She has a piggery in Tulla Tulla waar wij eerst naar toe gaan.Je durft wel van alles maar je hebt inderdaad geboft met de mensen je ontmoet. Wel enjoy the rest of your adventure Regards ank -
03 Maart 2012 - 17:12
Ilona:
Als het wat helpt: verlengen van het visum in Zambia was ook ontzettend duur. Als ze eenmaal weten dat je wel wilt blijven gaat het prijskaartje blijkbaar meteen omhoog;-) Gelukkig mag het de pret tijdens zo'n reis niet drukken. Geniet nog even! -
03 Maart 2012 - 18:52
Ivonne Van De Sluis:
Wat een leuke belevenissen.. ook ik kan er van genieten en ik ga er dan ook echt even voor zitten om je verhaal te lezen... gewoon of ik even stiekem mee kan dromen op al je avondturen.. Geweldig!! En inderdaad wat heb je geluk en aardige mensen om je heen.. (wat je geeft krijg je vaak terug!)
Veel plezier XX -
04 Maart 2012 - 11:09
Mary Lou Goossens:
Ja hoor wat gaaf Jolan! Super dat je zoveel leuke ervaringen hebt en dat je het zo naar je zin hebt :-) x Mary Lou -
04 Maart 2012 - 18:34
Janny Veenema:
Hier dan even een late reactie. Net je verslag pas gelezen.
Niet te geloven en te bevatten wat je allemaal uitspookt, we moeten er zo om lachen, maar ook verbazen.Hoe je al die leuke aardige mensen ontmoet. Nu meid nog een kleine maand en dan heb je weer heel wat belevenissen achter de rug. Je moet maar een boek gaan schrijven over al je ervaringen.
Nog een goede tijd hoor, groetjes van ons
-
05 Maart 2012 - 19:27
Marleen:
Lieve Jolanda,
Wat een prachige foto's, gaat je verslag meteen van leven! Maarre wat is dat 'iets' dat je bij de familie houdt ;-)?
Liefs Marleen -
07 Maart 2012 - 15:13
Wouter:
HOi Jolanda,
zo wat een verhaar weer leuk hoor dat je zo geniet.
als je terug bent in holland kun je geen varken meer zien lol.
wie weet moet je vaker gokken,als het geluk zo aan jou kant is
tot snel weer wouter -
10 Maart 2012 - 14:10
Anneke:
Wat een super mooie ervaringen weer! :)
Liefs xx -
13 Maart 2012 - 09:35
Danielle Vd Horst:
Die zee......zo mooi en zo blauw....Wat een waanzinnige reis ben je aan het maken. Weet je wel zeker dat je weer terug komt?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
